tanrı, sevgi, korku ilişkisi

İnsan ve tanrı arasında yüzyıllardır süregelen bir ilişki vardır.  Bu ilişki, insanın çıkarı üzerine kurulmuş ve sevgi ile korku arasında gidip gelen bir ilişkidir. İnsanoğlu rol yapmayı sever. Kendini çıkarları doğrultusunda şekillendirir, rol yapma becerisini inandığı tanrıya kadar kullanır. Tanrıya saygı çerçevesinde bir bağlılık duyar. Çoğu insan bu bağlılığı sevgi olarak adlandırsa da bunun altında yatan en temel neden korkudur. İnsanoğlu rol yaparak bunu tanrıya inandırmaya çalışır. Yüzüne maske takar ve tanrıya olan gerçek duygularını saklamaya çalışır. İnandığı değerlere göre, asıl gayesinin ölümden sonraki yaşamı için, teminat altına almaya olan uğraşını hissettirmemeye çalışır. Bu çalışmamda da görüldüğü üzere insan yüzünde iki farklı duygu yer almaktadır. Sağ tarafta korku mimikleri ve korkunun vermiş olduğu acı duygusunu vurgulayan sıcak pembe renk. Sol tarafta ise sevgi ile gülümseyen fakat tedirginliğin ve ben olamama duygusunun vermiş olduğu soğukluk ile mavi renk. Çalışmanın üst tarafında ise dini değerleri vurgulayan haç.