bir senaryo çalışması - TÜNEL
TÜNEL
SAHNE 1 – TAŞ BİNA - İÇ MEKAN - GÜN
Veysel
hayalini kurduğu üniversitenin yetenek sınavına yeni girmiş ve pekte ummadığı
bir çalışmayla sınavını teslim etmişti. Karamsar ve üzgün bir şekilde
fakültenin koridorunda yürüyor belki de son defa bakacağım düşüncesiyle Orta
Bahçe’yi o otantik pencerelerden izliyordu. Duvara yaslanmış Orta Bahçe’yi
izlerken şöyle der.
VEYSEL
3 senedir bu üniversitenin hayalini kuruyorum. Ne
kadar da aptalım.. Nasıl olur da bu kadar kötü bir çalışma teslim ederim.
Nefret ediyorum kendimden.
Biraz
daha koridorda yürüyen Veysel eve doğru yola koyulur.
SAHNE 2 – İSTANBUL VAROŞ SEMT
GÖRÜNTÜLERİ
SAHNE 3 – VEYSEL EV - İÇ MEKAN - GECE
Veysel
eve gelir. Annesi karşılar.
GÜLÇİN
Hoş geldin oğlum. Nasıl geçti sınavın? İyi misin? Kötü
görünüyorsun.
VEYSEL
Anne bana bir şey sorma. Sınavının da üniversitesinin
de hepsi yerin dibine girsin.
Gülçin
şaşkın bir ifadeyle..
GÜLÇİN
Ne oldu bu çocuğa yahu. Hiç bu kadar sinirli
görmemiştim. Oğlum söylesene ne olduğunu üniversite sınavı bu ne saçmalıyorsun
sen?
VEYSEL
Anne git şurdan!
GÜLÇİN
Tamam sonra
konuşuruz.
SAHNE 4 – VEYSEL EV - İÇ MEKAN - GÜN
Sabah
olur ve Veysel öğlen 12 gibi yatağından kalkmıştır. Elini yüzünü yıkar ve
odasına geçtikten 2 dakika sonra bir mesaj gelir. Mesajda “Yıldız Teknik
Üniversitesi Bileşik Sanatlar bölümüne asil listeden girmeye hak kazandınız”
yazmaktadır. Veysel sevinçle haykırır.
VEYSEL
İnanmıyorum yaa.. Harika bir haber.. Annee.. Annee…
Kazandım anneee.. Kazandım…
GÜLÇİN
Ay Allahıma şükürler olsun.. Biliyodum yavrum benim
biliyodum.. Akıllı oğlum benimmm..
VEYSEL
Çok kötü geçtiğini sanıyordum ama kazanmışım anne.
GÜLÇİN
Biliyorum yavruummm, senin elinden kim kurtulmuş ki
şimdiye kadar.
VEYSEL
Kayıt tarihleri bugün başlıyormuş hemen kahvaltımı
yapıp okula gideceğim.
GÜLÇİN
Tamam çocuğum hemen hazırlıyorum.
SAHNE 5 – TAŞ BİNA - İÇ MEKAN -
GÜNDÜZ
Veysel
okula gelmiştir. Taş binanın uzun koridorunda etrafı izleyerek sersem gülüşüyle
ilerlemektedir. Öğrenci zannettiği birine sorar.
VEYSEL
Merhaba, öğrenci işleri nerede biliyor musunuz?
ÖĞRENCİ
Tam önündesiniz.
VEYSEL
Ah, kusura bakmayın, teşekkürler.
SAHNE 6 – ÖĞRENCİ İŞLERİ - İÇ MEKAN -
GÜNDÜZ
Veysel
içeri girer. Şaşkın bir ifadeyle etrafı süzer. Odada üç görevli olduğunu görür.
Hangisine gitmesi gerektiğini bilmeden en yakın memura sorar.
VEYSEL
Merhabalar. Bileşik Sanatlar bölümünü kazandım.
Buradan mı kayıt yaptırıyoruz?
MEMUR
Evet buradan. Şöyle otur.
Veysel
etrafı izler. Bir üniversite öğrencisinin kurumda nasıl davranması gerektiğini
anlamaya çalışır. Nazik olmaya, mütevazı görünmeye çabalar. Ama yapmacık olduğu
el ve kol hareketlerinden çok bellidir.
MEMUR
Gerekli belgelerin ne olduğunu biliyorsun değil mi?
Getirdin mi?
VEYSEL
Evet sanırım hepsi burada. Bi kontrol edin isterseniz.
MEMUR
Ver bakalım.
Memur
evraklara göz gezdirir.
MEMUR
Kimliğini de ver bakalım.
MEMUR
Tamam eksik gedik bir şeyin yok. Ben tamamlarım
kaydını. Gidebilirsin.
VEYSEL
Çok teşekkür ederim. Bu arada isminiz neydi. Sonuçta 4
sene burada olacağım. Tanışsak iyi olur değil mi? Hahahahah
MEMUR
4 sene içerisinde muhakkak öğrenirsin, iyi günler.
(sinirli bir yüz ifadesi)
SAHNE 7 - ORTABAHÇE GÖRÜNTÜLERİ
SAHNE 8 – ORTABAHÇE – DIŞ MEKAN -
GÜNDÜZ
Veysel
Orta bahçe’de yürür, etrafı keşfeder. Gördüğü birkaç köpeği sever.
VEYSEL
Ne tatlı şeysin sen öyle.. 4 sene beraber miyiz
şimdii.. Çok eğleneceğiz seninle.. Seni şapşalll
SAHNE 9, İSTANBUL GÖRÜNTÜLERİ
SAHNE 10, Veysel, Gülçin, Rıza, iç
mekan
Kapı
çalınır. Gülçin ellerini bulaşıkların içinden çeker. Elini kurular ve kapıyı
açar.
GÜLÇİN
Heh hoş geldin oğlummm. Ne yaptın hallettin mi?
VEYSEL
Hallettim anne hallettim.
GÜLÇİN
Ne zaman başlıyor okulun?
VEYSEL
1 haftaya başlayacakmış, mesajda öyle diyordu.
GÜLÇİN
İyi iyi. Bir hafta iyice kafanı dağıt. Artık
üniversite öğrencisisin. Sıkı sıkı çalışman lazım derslerine.
VEYSEL
Biliyorum anneee.. Söyleyip durmaa.. sorumluluk sahibi
biriyim ben merak etme beni..
RIZA
Oğlumm.. Hayırlı olsun..
VEYSEL
Sağol baba.. Oğlun artık bir üniversite öğrencisi
RIZA
Aslanım benim.. Hep güveniyorduk sana.. Yine
güvenimizi boşa çıkarmadın..
VEYSEL
Çıkarmam babacığım merak etme..
RIZA
Bundan sonra kendi ayaklarının üstünde durmayı
öğrenmelisin. Kişi insanları bir üniversitede tanır bir de askerde. Her
ikisinde de çıkarcılarla, fırsatçılarla karşılaşacaksın. Sen karakterini,
kişiliğini bozma. Elinden gelenin en iyisini yap. İnsanın amacı ne olursa olsun
olabildiğince yardımcı olmaya çalış. Unutma.. İyi, kötü her deneyim senin
yararına olacak. İyiliğini, hoşgörülülüğünü ve kendine çizgi olarak
belirlediğin düsturunu asla bozma.
Veysel
3-4 saniye bekler. Düşünceli ve gözü doludur.
VEYSEL
Anladım babacığım. Dediklerini harfiyen yapacağım.
3-4
saniye Veysel ekranda gözükür.
SAHNE 11 BİR HAFTA SONRA YAZISI
SAHNE 12 – VEYSEL EV – İÇ MEKAN -
GÜNDÜZ
Bir
kahvaltı softasında oturulur. Veysel hızlıca kahvaltısını yapar. Gülçin
Veysel’i uyarır.
GÜLÇİN
Yavaş yesene oğlum, boğazında kalacak.
Veysel
Gülçin’in alnından öper.
VEYSEL
Ellerine sağlık annecim. Kaçıyorum benn
GÜLÇİN
Oğlum kahvaltını bitirmedin..
VEYSEL
Doydum beeen..
Gülçin
sırıtır. Rıza ile bakışırlar..
RIZA
Çocuk heyecanlı annesi. Üniversiteye başlıyor bugün.
Hayırlara vesile olsun inşallah..
SAHNE 13 – OKUL YOKUŞU – DIŞ MEKAN -
GÜNDÜZ
Veysel
okulun yokuşunu kan ter içinde çıkar. Orta bahçeye kadar aralıklarla görüntüsü
gösterilir.
VEYSEL
Ben 4 sene boyunca bu yokuşu çıkacakmıyım yahu.
SAHNE 14 – SINIF – İÇ MEKAN - GÜNDÜZ
ÖĞRETMEN
Herkese merhaba arkadaşlar. Bu seneki “Sanat tarihine
giriş” dersini beraber işleyeceğiz. Eğlenceli ve verimli bir ders olacağını
umuyorum.
Veysel
öğretmenin sözünü keser. Öğretmenin yüzü düşer ve sinirli bir tavır alır.
VEYSEL
Hocam dersleri slayttan mı okuyacaksınız yoksa
kıymetli bilgilerinizi uygulamalı olarak gösterecek misiniz?
Öğretmen
uzunca bir süre Veysel’in suratına bakar.
ÖĞRETMEN
Dikkat çekmeye çalıştığın çok belli dostum. Ama sana
bu dört senelik serüvenin ilk gününde bir nasihatte bulunayım. Hedefine ulaşmak
için ona pençe atma, gerekenleri yap ve ulaşmak için çıktığın her basamakta
kendime ne katabilirim sorusunu sor. Çünkü üniversite ilk olarak öğrenciye bunu
öğretmekle yükümlüdür. Soru sormak.
Veysel’in
gözleri dolar. İçinden söylenmeye başlar.
VEYSEL
Benim neyime ki. Neden dikkat çekmeye çalışıyorum
sanki. Gerizekalı çocuk seni.
SAHNE 15 – ORTABAHÇE – DIŞ MEKAN -
GÜNDÜZ
ALPER
Seni yeni tanıyorum ama bunu söylemek zorundayım.
Öğretmene o soruyu sorman hiçte etik değildi. Bence bir daha öğretmenlerin
dikine gitme.
VEYSEL
Haklısın. Ama tutamadım kendimi. Kuzenim hep
anlatırdı. Hocalar slayttan okuyor dersleri diye. Ben de sınıf güler diye
bekledim fakat tam tersine bana güldüler. Üniversiteye böyle bir anıyla
başlamak hiç hoş değil.
ALPER
Dinle. Boşver şimdi bunları da fakültenin üst katını
biliyor musun? Turunca kapılı odalar var.
VEYSEL
Hayır hiç çıkmadım oralara.
ALPER
Oralara bi gitsek mi? Bölüm araç gereçleri falan hepsi
oradaymış. Öğrencilere de açıkmış galiba. Açık değilse de bakarız işte ne
olacak.
VEYSEL
Valla bilmiyorum ki, emin misin bize açık olduğuna.
ALPER
Ya açık olsun olmasın. Merak ediyorum ne var ne yok
diye. Gidelim bir şey olmaz.
VEYSEL
Peki gidelim.
SAHNE 16 – KORİDOR – İÇ MEKAN -
GÜNDÜZ
VEYSEL
Alper bu nasıl bir yer böyle. Daracık koridor. Bir
insan zor geçiyor.
ALPER
Bunlar hocaların odaları galiba baksana.
VEYSEL
Evet öyle.
ALPER
Heh bak şuraya girelim. Gel hadi.
VEYSEL
Kapının üstünde bir şey yazmıyor. Niye acaba?
ALPER
Bence dediğimiz araç gereçler burada. İsim yoksa
insanda yoktur.
VEYSEL
Gir bakalım. İlk ben girmem.
ALPER
Girerim ne olacak.
Yavaşça
kafalarını uzatırlar odaya doğru.
SAHNE 17 – ODA – İÇ MEKAN - GÜNDÜZ
İkisinde
de korkak bir yüz ifadesi vardır. Girmeye tereddüt duyar bir şekilde 10 saniye
bir etrafa bakarlar. Karışık bir oda, Koliler içerisinde elektronik eşyalar.
Geniş adımlarla oda içerisinde gezinirler.
VEYSEL
Bu kadar elektronik eşyanın olduğu bir yeri neden
kilitlemezler ki yahu?
ALPER
Dostum, kimin umrunda?
VEYSEL
Daha okulun ilk gününden çok farklı olaylar yaşıyorum.
Umarım dört sene böyle geçmez.
ALPER
Heyecan benim hoşuma gidiyor. Senin gitmiyor mu sanki?
VEYSEL
Bir şey demiyorum.
Ellerine
paslanmış fotoğraf makinelerini alırlar, incelerler.
ALPER
Bunlar çok eski makineler.
VEYSEL
Öyle görünüyorlar.
ALPER
Şuna bak açıldı.
VEYSEL
Elin hep toz oldu.
ALPER
Aman allahım ne kadar eski bir alet bu. Nasıl
çalışabilir? Woww.. Şuna bak. İçinde videolar var.
VEYSEL
Alper gel gidelim allah aşkına. Başımıza bir iş
gelicek yeter artık bu kadar saçmalık.
ALPER
Ya ben ne diyorum sen ne diyorsun bi iki dakika
susmayı denesene.
Veysel’in
siniri yüzünden okunur. Alper heyecanlı bir şekilde gülerek makineyi incelemeye
devam eder.
ALPER
İçinde video var dedim. Karanlık bir yer burası.
Neresi ki acaba?
VEYSEL
Bilmiyorum. Su damlası sesi geliyor dimi.
ALPER
Galiba öyle bir şey.
VEYSEL
Biri mi ağlıyor?
Video
içerisinden ağlama sesi duyulur.
Veysel’in
video dikkatini çekmiştir.
VEYSEL
Burası neresi böyle.
Alper’de
sinirli bir yüz ifadesi belirir. Veysel’de şaşkınlık ifadesi oluşur.
VEYSEL
Kızın ne dediğini duydun mu?
Alper
2 saniye Veysel’e bakar. Bir şey demez.
KIZ SESİ
Bu yaptığınızı bütün okul duyacak. Pislik insanlar.
Bırakın beniii… İmdaaaattt..
Alper
ve Veysel’de şaşkın ve korku dolu yüz ifadesi belirir.
KIZ SESİ
Bu yaptıklarınız yanınıza kar kalmayacak.
Kızın
videoda kanlı yüzü görünür.
VEYSEL
Aman allahım Alper kapat şunu. Nereden bulduk biz
bunu. Başımıza iş alacağız. Bırak gidelim hadi.
ALPER
Saçmalama Veysel. Görmüyor musun? Bir suça şahit
oluyoruz şu anda. Tarihe baksana. 12 Temmuz 1999. Tam üç sene önce.
Veysel
ağlamaya başlar.
VEYSEL
Allahhımmm… Başına taşla vurdu.. Öldürdü kızıı.. Neden
yaptın nedennn… Alper.. Kalkk lütfen… Bırakk şu makineyi. Kusucam şimdii, midem
bulanıyor. Çok kötü oluyorum.
Alper’de
ağlamaya başlar.
ALPER
Veysel bunun peşini bırakmamalıyız. Kızı öldürdü
burada. Kim bilir nerededir şimdi. Gidip bulmamız lazım. Yoksa vicdanım beni
hayatım boyunca yer bitirir. Ne, bak, duydun mu? Çıkalım şu tünelden dedi. Evet
çıkıyorlar. İzle.
Videodan
suda yürüme sesi gelir. Uzunca bir süre devam eder.
VEYSEL
İnanmıyorum.. Alper.. Burası ortabahçe. Burası bizim
okulmuş. İnanmıyorum..
Veysel’in
ağlaması şiddetlenir.
VEYSEL
Allah’ımm nereye geldim ben…
ALPER
Tamam bir sakinleşelim. Ağlamayı kes artık. Suss !!!
VEYSEL
Alper ne yapacağız şimdi? Nasıl bu işin içinden
çıkacağız? Ya bu videoyu bulanlar parmak izimizden bizi bulurlarsa? Ya bizi
katil zannederlerse? Ne yapacağız Alper?? Gelmeyelim dedim sana buraya. Okulun
ilk gününden başımıza bela aldık. Senin yüzünden hep. Geleceğim kararacak..
Aileme nasıl açıklayacağım ben bunu.. Kime ne söyleyeceğiz?
ALPER
Biraz sakin ol, lütfen. Önce gidip şu tünele bir
bakalım. Ne var ne yok bi kolaçan edelim. Cesedi bulursak otopsi raporunda
bizim katil olmadığımız anlaşılır zaten. Bulamazsakta imha ederiz makineyi.
Veysel’in
ağlaması durmuştu. Kaşları çatık ve yüzü ekşimişti.
VEYSEL
Girdik bir boka. Çık çıkabilirsen içinden. İyi. Ne
yapmamız gerekiyorsa yapalım. Ama ne olur sorunsuz bitsin şu olay. Yoksa aileme
açıklayamam durumu. Gençliğim biter. Hapislerde gençliğimi çürütmek
istemiyorum.
ALPER
Tamam bir şekilde işin içinden çıkacağız.
SAHNE 18 – ORTABAHÇE – DIŞ MEKAN -
GÜNDÜZ
Alper
ve Veysel Ortabahçe’de tedirgin bir şekilde yürür. Birbirlerine yakın durmaya
çalışırlar. Aralarındaki temas koptuğu zaman tekrar hızlıca birbirlerine
yapışırlar.
VEYSEL
Zannediyorum ileride ki tüneldi.
ALPER
Şu büyük kesik ağacın olduğu yerdeki mi?
VEYSEL
Evet orası bence.
ALPER
Tamam bi bakalım.
SAHNE 19 – TÜNELİN GİRİŞİ – İÇ MEKAN
- GÜNDÜZ
VEYSEL
Dostum bundan eminmiyiz.
ALPER
Bir bakalım, hadi cesaretini topla.
VEYSEL
İlerisi gözükmüyor bile. Hava kararacak birazdan. Ya
içerde bir şey olursa.
ALPER
Düşünme şimdi bunları.
Veysel
kendisini sıkar. Yüzünde korku ifadesi belirir.
ALPER
Hadi.
Tünelin
girişinden az bir şey ilerlerler.
VEYSEL
Alper daha gitmeyelim.
ALPER
Tamam doğru diyorsun. Yarın fenerlerimizi alır
geliriz. Daha kolay olur. Böyle hiçbir şey gözükmüyor. Hem bi kafamızı
toplarız. Doğru şeyi mi yapıyoruz ondan da emin değilim. Hadi gidelim.
SAHNE 20 – ALPER EV – İÇ MEKAN - GECE
Alper
eve gelir. Annesi Neriman karşılar. Neriman soğuk tavırlı ve konuşmayı sevmeyen
bir kadındır.
ALPER
Selam herkese.
NERİMAN
Hoş geldin. Nasıldı ilk gün?
ALPER
İyiydi.
Alper
odasına geçer.
SAHNE 21 – ALPER ODA – İÇ MEKAN -
GECE
Alper
bilgisayar başında kulaklık ile müzik dinlemektedir. Dalgın bir şekilde
karşısındaki duvara bakar. İçinden konuşur.
ALPER
O kız kimdi acaba? Bir öğrenci mi? 3 sene önce
Davutpaşa okul muydu ki? Ne zaman okul olmuştu? Yoksa onlar asker miydi? Bir
bakayım internetten.
İnternetten
araştırma yapar.
ALPER
1999 senesinde kışlayken okula devredilmiş. Hangi
aydaki acaba? Ahh niye sorguluyorsam. Öğrenci olmasa ne değişecek?
Alper
yatağın üzerindeki video kamerayı alır ve tekrar inceler. Videonun 24 dakika
olduğunu görür ve onlar videonun son dakikalarını izlemişlerdir. Burada
şaşırır. Veysel’i aramaya karar verir.
ALPER
Alo Veysel. Videoya baktım. Biz sadece 3 dakikalık
kısmını izledik. Video 24 dakikaymış.
GÜLÇİN
Veysel şu an duşta. Gelince söylerim arar sizi. Siz
kimdiniz? Ne videosu?
Alper
durumu toparlamaya çalışır.
ALPER
Iııı ben Veysel’in üniversiteden arkadaşı. Hocamız
bugün bir video gösterdi de. Onunla alakalı bir şey soracaktım. Tamam gelince
ararsa sevinirim.
GÜLÇİN
Tamam oğlum. Gelince söylerim.
Telefon
kapanır. Alper’in rahatlaması yüzünden okunur. Kendini yatağa atar. Yine
içinden söylenmektedir.
ALPER
Bilmiyorum, bilmiyorum, bilmiyorum. Ne olacak
bilmiyorum. Eyy yukardaki. Yardım et ne olur. Her kimsen, ne becerin varsa ya
da varsan. Bana bir dokun. Şu belayı başımdan yok et.
Veysel
Alper’i arar.
VEYSEL
Alper ne oldu? Duştaydım beni aramışsın.
ALPER
Veysel yarın video kamerayı getirip şu videonun
tamamını izleyelim. Videonun 3 dakikalık bölümünü izlemişiz.
VEYSEL
Ben o videonun tamamını izlersem kalbime iner.
Yapmayalım bence. İmha edelim kamerayı.
ALPER
Veysel sen benim dediğimi yap. Yarın okula erkenden
gel. 08:30’da Ortabahçe’de ol.
VEYSEL
İyi tamam.
ALPER
Görüşürüz o halde
Veysel
cevap vermeden kapatır.
SAHNE 22 - ORTABAHÇE GÖRÜNTÜLERİ
SAHNE 23 – ORTABAHÇE – DIŞ MEKAN -
GÜNDÜZ
Alper
Veysel’i bekler. Tam karşısında Veysel ona doğru yürür.
ALPER
Selam, hoş geldin.
VEYSEL
Selam, nerede izleyeceğiz?
ALPER
Bilmiyorum. Ortabahçe’de izlesek mi? Ama burasıda
soğuk baya. Çiğ düşmüş her yer ıslak.
VEYSEL
Kütüphaneye gidelim. Sesini açmayız.
ALPER
İyi o halde hadi.
SAHNE 24 - KÜTÜPHANE YOLU - DIŞ MEKAN
- GÜNDÜZ
VEYSEL
Sence o kız kimdi Alper? Bunu neden yaptılar? Bu
vahşiliği neden yaptılar?
ALPER
Bilmiyorum. Her şeyi öğreneceğiz yakında.
VEYSEL
Kim bilir ne hayalleri, yapacağı ne çok şey vardı.
Bizim yaşımızdaydı değil mi?
ALPER
Galiba öyleydi. Karanlıktı dikkat etmedim.
Alper
tedirgin bir şekilde etrafa bakar. Hızlı yürümesini istercesine Veysel’i
kolundan tutup çeker.
SAHNE 25 – KÜTÜPHANE - İÇ MEKAN -
GÜNDÜZ
Kütüphaneye
girerler. Kimsenin olmadığı bir salona girerler.
VEYSEL
Aç bakalım şu videoyu.
Alper
çantadan kamerayı çıkarır. Videoyu açar. Videoda iki kişi görürler. Öğrenci
giyinimli ve jilet kaydı tıraşlı kişilerdir.
SAHNE 24, TAŞ BİNA, İÇ MEKAN, GÜNDÜZ
KİŞİ 1
Heyyy... Selamm.. Bugün çook ilginç bir film
çekeceğiz..
KİŞİ 2
Yessss..
KİŞİ 1
Bu video Yıldız Teknik Üniversitesi Fotoğraf ve Video
bölümünün Video ve Uygulama adlı dersinin final projesi için çekilmektedir.
Proje konusu Yıldız Teknik Üniversitesi Davutpaşa kampüsünde geçen ve toplumsal
gerçeği vurgulayan bir kısa film çekin. Biz de buna uygun bir kısa film
çekeceğiz değil mi?
İki
kişi de yüksek ses ile gülerler.
KİŞİ 2
Evet evet, aynen öyle.
KİŞİ 1
Bizden video başında kullanacağımız malzemeleri
söylememizi istemiştiniz hocam. Söylüyorum, evet. 1 adet insan bedeni.
Tekrar
gülerler.
KİŞİ 1
Şimdi filmin çekileceği yere doğru gidiyoruz.
SAHNE 25 - ORTA BAHÇE - DIŞ MEKAN -
GÜNDÜZ
KİŞİ
2’nin kız arkadaşını beklerler.
KİŞİ 1
Nerede kaldı?
KİŞİ 2
Bilmiyorum 2 gibi geleceğim dedi.
KİŞİ 1
Şu karşıdan gelen kişi değil mi?
KİŞİ 2
Evet o.
KIZ
Selam gençler.
KİŞİ 2
Selam sevgilim. Hoş geldin. Nasıl gidiyor?
KIZ
İyi canım. 6 saattir dersteyim. Beynim alev alıyor.
Eee ne yapıcaksınız bakalım? Ne ödevi bu.
KİŞİ 1
Birkaç dakikalık bir video projesi. Çok vaktini
almayacağız.
KİŞİ 2
Toplumsal gerçeklikle alakalı bir şeyler.
KIZ
Hımm anladım. Kameraya niye çekiyorsun?
KİŞİ 1
Kamera arkası da istedi hoca. Keyfimden çekmiyorum.
KIZ
Tamam ya. Niye sinirleniyorsan..
5
saniyelik suskunluk olur.
KİŞİ 1
Şimdi aklımızda bir konu var. Ama ıssız bir yer olması
lazım.
KIZ
Tamam nereye gidelim?
KİŞİ 2
Biz tünel diye düşündük. Rahatsız eden falan olmaz.
KIZ
Tünel mi? Ne alaka ya? Karanlıktır orası. Nasıl
çekeceğiz filmi?
KİŞİ 1
Karanlık olması problem değil. Kameranın flaşı var.
Biz her şeyi ayarladık merak etme.
KIZ
İyi ama çok uzun sürmesin. Bir sürü projem var eve
gitmeliyim erkenden. Havada kararıyor.
KİŞİ 2
Uzun sürmez sevgilim. Hemen halledip çıkacağız.
Gerilim
müziği eklenir.
SAHNE 26 – TÜNEL - DIŞ MEKAN - GÜNDÜZ
KIZ
Burası çok karanlık. Başka yer bulamadınız mı? Okulda
birçok yer var.
KİŞİ 1
Bir ödev yaptıracağız ne naz ettin sende.
KİŞİ 2
Biraz sabret yahu.
KİŞİ
1 kameraya bakarak konuşur.
KİŞİ 1
Evet, projemizi burada çekeceğiz. Toplumsal gerçeğin
size ne olduğunu göstereceğim.
Ani
bir hamleyle Kişi 2 Kızı yere düşürür. Şiddetli bir şekilde vurmaya başlar. Kız
ise avazı çıktığı kadar bağırmaya başlar.
KİŞİ 1
Ödev başlasın.
KİŞİ 2
Kımıldama. Rahat dur.
Tecavüz
görüntüleri ekrana gelir. Kız bağırır. Kişiler hem şiddet uygularlar hem de
tecavüz ederler. Kız avazı çıktığı kadar bağırır.
KİŞİ
2 kameraya bakarak konuşur
KİŞİ 2
Burada işte asıl toplumsal gerçekliği yaşıyoruz. Görün
işte. Güçlü ve zayıflar hep vardır ve var olacaklar. Ve biz bu hayatta güçlü
tarafız.
Kız
bağırmaya devam eder.
KIZ
Bu yaptığınızı bütün okul duyacak. Pislikleeerrr.
KİŞİ
1 kızın kafasına taşla vurur. Görüntü yavaşlar. Kız bayılır. Tünelin 30 metre
ilerisine kadar bedeni taşırlar ve tünelden çıkarlar.
SAHNE 27 – TÜNEL - DIŞ MEKAN - GÜNDÜZ
KİŞİ 1
Güzel bir ödev oldu he ne dersin?
KİŞİ 2
Öyle oldu.
Gülerek
el çarparlar.
SAHNE 28 – KÜTÜPHANE - İÇ MEKAN -
GÜNDÜZ
Veysel
ve Alper kıpkırmızı bir haldedir.
VEYSEL
Benim midem bulanıyor.
Kimse
konuşmaz. 10 saniye sessizlik olur.
Alper
sakin ve çok kısık sesle konuşur. Şaşkındır.
ALPER
Gidelim.
VEYSEL
Nereye?
ALPER
Her nereye olursa. Bu okuldan gidelim.
Önündeki
masaya bakarlar. Alper ellerini kovuşturup ağlamaya başlar. Veysel hareketsiz
bir şekilde onu izler. Biraz zaman geçer.
VEYSEL
Kalk hadi. Dün dersine girdiğimiz hocanın odasına
gidelim. Ne olacaksa olsun. Yapacağımız en doğru şey bu olacak.
Alper
hiçbir şey demeden kalkar.
SAHNE 29 - ÖĞRETMENİN ODASI - İÇ
MEKAN - GÜNDÜZ
Kapıyı
vurmadan girerler.
ÖĞRETMEN
Ne oluyor çocuklar. Ne öyle haldur küldür giriyorsunuz
içeri. Ne bu saygısızlık?
Veysel
çok sakin bir ses tonuyla konuşur ve yüzünde hiçbir mimik yoktur.
VEYSEL
Size bir şey getirdik.
ÖĞRETMEN
Neymiş o?
VEYSEL
Bir video kamera. Yukarıda bulduk. İçinde kötü şeyler
var.
Öğretmen
endişeli bir yüz ifadesine bürünür.
ÖĞRETMEN
Nereden aldınız onu?
VEYSEL
Yukarıdaki turuncu kapılı odaların birinden.
ÖĞRETMEN
Ne haddinize sizin? İzinsiz o odalara giremezsiniz.
Kimden izin aldınız? Ne bu cürret?
ALPER
Girdik işte.
ÖĞRETMEN
Neymiş o görüntüler. Göster bakalım.
Öğretmen
görüntüleri izler. Şaşırmamıştır ve yüzündeki sinirli ifadeler daha da
çoğalmıştır.
ÖĞRETMEN
Siz birinci sınıfsınız değil mi?
VEYSEL
Evet
ÖĞRETMEN
Geçin şu koltuğa oturun.
Öğretmen
Veysel ve Alper’in üstünü arar.
ALPER
Bunu neden yapıyorsunuz?
ÖĞRETMEN
Konuşma
Alper
ve Veysel birbirine bakar.
ÖĞRETMEN
Kayıt cihazı olup olmadığına baktım.
Öğretmen
yerine oturur.
ÖĞRETMEN
Öncelikle bu video kamera bende kalıyor ve kimseye
bunun hakkında en ufak şey dahi söylemiyorsunuz. Yoksa okul hayatınızı
bitiririm.
VEYSEL
Nedenmiş o?
ÖĞRETMEN
Bu bizim bölümümüz adına tarihte yaşanmış kara bir
leke. Bunu yapan çocuklar şimdi ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde
yatıyorlar.
Alper
heyecanlı bir şekilde konuşur.
ALPER
Hocam siz bu konuyu biliyor musunuz?
ÖĞRETMEN
Biliyorum. Bu konuyu bütün öğretmenleriniz biliyor. Ve
öğretmenleriniz dışında birkaç kişi.
VEYSEL
Hocam kızı öldürdü.
Öğretmen
sözünü keser.
ÖĞRETMEN
Biliyorum evlat. Bir şey söylemene gerek yok.
VEYSEL
Neden yaptılar? Neden öldürdüler?
Öğretmen
kapıya doğru bakar. Sonra yüzünü Veysel’e çevirir.
ÖĞRETMEN
Bu çocuklar ikiz kardeştiler. Çok başarılı
öğrenciydiler. Öyle ki hiçbir dersten AA harici bir not bile almamışlardır.
Özverili, disiplinli, çok çalışkandılar. Sadece kendi aralarında konuşur
kimseyle muhattap olmazlardı. Bizlere öyle projeler verirlerdi ki diğer
hocalarınızla haftalarca bu projeler hakkında konuşurduk. İstediklerimizin çok
çok ötesinde, bizi düşüncelere boğan, nasıl olurda bunları düşünebilirler
dediğimiz projelerdi bunlar. Her derste onlara odaklanırdım. Bir şey
söylemelerini, bana soru sormalarını veya sorduğum sorulara cevap vermelerini
beklerdim. Öyle bir cevaplarlardı ki, onlar konuştuktan sonra ne diyeceğimi
bilemezdim. Bir gün hayvan şiddetini anlatan bir video çekmelerini istedim. Ve
canlı canlı bir hayvanın derisini yüzdükleri bir video projesi getirdiklerini
gördüm. Asla anlayamıyordum. Sonuca odaklıydılar. Nasıl yaptıkları değil, ne
yaptıkları önemliydi onlar için. Herhangi bir şeyi en iyi şekilde yapmak onlar
için vazgeçilmezdi. İnsani duygulardan uzak bir kişilikleri vardı.
Sevemiyorlardı, hissedemiyorlardı. Bir gün bir bahane yaratarak sınıf
içerisinde çok şiddetli bir şekilde bağırdım. Ne tepki vereceklerini çok merak
ediyordum. Sırf bunun için dersten önce kendimi hazırladım. Çünkü yüzlerine
bile bakamıyordum. Çok farklı bir enerjileri vardı. Önce yüzüme dikkatlice
baktılar, sonra birbirlerine baktılar. Sonra da masaya baktılar ve kahkaha
attılar. Masaya bakarak tam bir dakika boyunca güldüler. Sürekli gülerlerdi.
Öğretmenlerle konuşurken, kendileriyle konuşurken, yolda yürürken. Anlamsız bir
yüz ifadesiyle sürekli gülerlerdi. Sonra işte bu bahsettiğimiz kayıttaki
olaylar oldu. Necip hoca okulda geçen bir konuyla alakalı bir ödev vermişti. Ve
bu cinayet meydana geldi. Necip hocaya teslim ettiklerinde hoca bayılmış. Güç
bela hastaneye yetiştirmişler. Yolda da epilepsi krizi geçirmiş. O krizden
midir yoksa yaşadığı bu travmatik olaydan mıdır bilinmez felç geçirmiş. Daha da
meslek hayatına devam edemedi. Gitti
Muğla’ya annesinin yanında yaşıyor şimdi. Bu video kamerası da Necip hocanın.
Envanterimize almak istedik, kopyaladık. Ne kadar vahşi bir ödev olursa olsun
bu AA’lık bir ödev.
ALPER
Hocam
ÖĞRETMEN
Efendim?
ALPER
Bu çocuklara ne oldu?
ÖĞRETMEN
Önce hapse atıldılar. Sonra adını bilmediğim bir ruh
hastalığı nedeniyle hastaneye yatırıldılar. Birkaç kere ziyaretlerine gittim.
Bana sadece güldüler. Ve videoyu beğendiniz mi diye sordular. Hiç cevap
vermedim. Onlar hem katil hem de çok başarılı bir öğrenciydiler.
VEYSEL
Peki cesede ne oldu?
ÖĞRETMEN
Bulmaları zor olmadı tabii. Sadece ödev teslimi 2
hafta sonra olduğu için ceset çürümüştü. Basına metan gazı zehirlenmesi olarak
yansıtıldı olay. Çünkü bir devlet üniversitesinde böyle bir olay olması yeni
kurulan bir fakülte için çok kötü sonuçlar doğurabilirdi. Bu şekilde
kabullendik. Vicdanımızı mantığımızla bastırdık. Sustuk, konuşmadık.
VEYSEL
Bunların yaşandığına inanamıyorum.
ÖĞRETMEN
Bunlar oldu çocuklar. Bu üniversite böyle bir vahşet
gördü. Şimdi diyeceğiniz bir şey yoksa gidebilirsiniz.
Hiçbir
şey söylemeden çıkarlar.
SAHNE
30 – KORİDOR – İÇ MEKAN – GÜNDÜZ
Koridorda
yavaşça yürürler.
VEYSEL
Anlamıyorum Alper. Nasıl olurda bir ödev için bu katliamı yapmış olabilirler.
Alper
durur. İleriye doğru bakar.
ALPER
Sahip olunması zorunlu tek şey var: Ya yaradılıştan ince bir ruhtur bu, ya da
bilim ve sanatlar tarafından inceltilmiş bir ruh…
-
SON -
Yorumlar
Yorum Gönder